Zojuist heb ik in het kader van mijn avondeten weer eens een Theoburger gegeten, om precies te zijn de vegetarische variant (uiteraard).
Wat het is valt eigenlijk niet uit te leggen. Wat ik wel kan vertellen is dat het alleen te verkrijgen is bij Theo van Brenk in Nijmegen en dat je er soms €3,00 en soms €3,50 voor betaalt. Ook kan ik vertellen dat je na een Theoburger het gevoel hebt dat je een dag niet meer hoeft te eten, zeker als je er een frietje bij hebt genomen.
Ook kan ik vertellen dat de Theoburger, Theo zelf, de grote porties en de over het algemeen zéér behoorlijke friet voor mij en mijn studievrienden best een reden zijn om geregeld naar Theo te gaan, ook al ligt het niet helemaal op de route van universiteit naar stadscentrum. Theo en zijn burger spelen intussen een belangrijke rol in de folklore van mijn studievereniging en iedereen weet ook wat je bedoelt met "op naar Theo!" en "Theoburger doen!"

Natuurlijk bent u vast benieuwd geworden hoe zo'n Theoburger er nou uitziet, wat er op zit en hoe het smaakt. Er zitten dan twee dingen op. De eerste optie is zo snel mogelijk naar de Van Peltlaan (vlakbij de Radboud Universiteit) rijden of fietsen en het zelf proberen. Om eerlijk te zijn is dat ook de enige reële optie waarbij je de echte Theo-experience meemaakt. De andere optie is genoegen nemen met de poging tot beschrijving die ik toch nog even zal proberen te geven.

De Theoburger is een zacht broodje, met daarop een al dan niet vegetarische hamburger, een plak kaas, een gebakken ei, wat curry, gebakken uitjes, schijfjes tomaat, schijfjes komkommer en nog wat gemengde rauwkostsalade. Ik dénk dat dat alles is, maar goede kans dat ik nog iets vergeten ben. Het wordt geserveerd als een open broodje met de ene helft van de ingrediënten op de ene helft van het broodje en de andere helft (hoe verrassend) op de andere helft van het broodje. Om zo'n ding dan dicht te vouwen en te eten, dat is elke keer weer een nieuw avontuur. En voor dat avontuur doe je het. De smaak is opzich wel oké, maar een deel van de lol van de burger heb je toch door de onmogelijkheid om een broodje met zoveel beleg normaal te eten. Gelukkig wordt het broodje geleverd met bestek en een bordje, want anders zou de helft van je eten verloren gaan en dat is zonde. Ook zonde is het dat je zoals al eerder aangestipt na zo'n monster ongeveer 24 uur niets meer wil eten, want nu ik dit schrijf krijg ik, anderhalf uur na nuttiging, alweer ontzettende zin om zo'n monsterlijke caloriebom naar binnen te werken, terwijl ik ook best weet dat het zelfs mij niet zal lukken.

De friet kapsalon is een ware hype in frietminnend Nederland en dus tijd dat Frietopia (ten slotte de site over 's Neerlands frietcultuur) hier een stukje over schrijft. Want wat is toch een friet kapsalon?

Ik zal het even beschrijven. Men neme:

- aluminium bak (wat groter en hoger dan een normaal frietbakje)
- portie friet (bij voorkeur goed gebakken)
- shoarma (soms ook ander vlees)
- flinke lepel knoflooksaus (hier is natuurlijk op te variëren)
- kaas
- sla

Het maken gaat ook in deze volgorde, eerst de friet dan de shoarma erop en daar overheen de knoflooksaus. Vervolgens een plak kaas (of twee) erop en het geheel in de oven/onder de grill om de kaas te laten smelten. Tot slot de sla erover en dan heb je een friet kapsalon te pakken.

Nu vraag je je misschien af waarom dat ding kapsalon heet en daarvoor moeten we naar Rotterdam waar deze combinatie ontstaan is. Het verhaal gaat namelijk dat een bepaalde kapsalon deze bestelling heeft bedacht en dat als je bij de lokale friettent vroeg om datgene wat ze bij de kapsalon bestelden, je dit kreeg. Vanaf daar is het balletje gaan rollen en zijn andere zaken in Rotterdam het gaan overnemen, onder de naam friet kapsalon dus.

Voor de Rotterdammers onder ons is dit natuurlijk totaal geen nieuws. Het concept bestaat al een paar jaar, maar ondertussen heeft het zich over Nederland verspreid en is het behoorlijk populair. Nu toch een kritische noot dan maar. Is deze combinatie van allerlei smaken door elkaar echt waar we heen willen? Blijkbaar vinden mensen het lekker, persoonlijk kan ik me er niet veel bij voorstellen (nog afgezien van het feit dat ik het als vegetariër sowieso niet eet).
Friet is een simpel maar smaakvol product en door er steeds meer dingen bij te gooien verminder je de echte frietbeleving. Komt nog bij dat het er ook niet gezonder van wordt.

Maar laat ik het voorleggen aan de mensen waar het om gaat. Wat vindt u ervan: is een friet kapsalon lekker? Moeten al die friet varianten echt zo ingewikkeld?

Via Misset Horeca bereikte mij het bericht dat de Verenigde Staten een nieuwe fastfoodketen rijker zijn, Zenburger is de naam. Een fastfoodrestaurant waarin alle ingrediënten biologisch en vegetarisch zijn. Het assortiment verschilt op het eerste oog weliswaar bijna niet van die van McDonalds of Burger King, maar schijn bedriegt. Menu-items als de Grilled ZenChicken Breast Sandwich en de Southwestern ZenBeef Burger bevatten geen vlees. Maar bij nepvlees houdt het nog niet op, er is ook nepvis onder de namen ZenTunafish en ZenShrimp.

Voorlopig alleen nog maar te bewonderen in New York en Los Angeles, maar ik hoop dat iemand snel een Nederlandse franchise begint, want die menukaart doet mijn vegetarische fastfoodhart veel sneller kloppen. Als ZenBurger een vestiging in Nijmegen zou openen, hebben ze gegarandeerd al één vaste klant!

Nadat de VARA ons eerder een minstens twee minuten durende prime-time reportage door de neus geboord had (dat hebben we toentertijd min of meer geheim gehouden om teleurstellingen bij het grote publiek te voorkomen), nu een zeer kort momentje van zijdelingse aandacht in het programma Thank God it's Friday van zwangere anchorwoman Claudia de Breij.

Helaas werd noch Frietopia, noch friet genoemd, maar er kwam wel eventjes een foto van Makkie (en een klein stukje van een ander dierbaar lid) langs. Eveneens jammer was het dat Makkie op die bewuste foto niet het Frietopia-shirt aanheeft. Hier zie je toch een verschil in professionaliteit tussen het Frietopia-frikandellen-team en bijvoorbeeld de TVM-schaatsploeg. Bij laatstgenoemde zorgen de sporters er wel altijd voor dat de sponsornaam goed op de foto staat.

Het item ging overigens over het officieuze NK frikandellen eten in Heukelum dat afgelopen zaterdag weer gehouden werd. Bij die wedstrijd at de winnaar, wiens naam ik niet heb kunnen vinden, 18 frikandellen. Uiteraard geen record, maar na de afgelasting van het Groesbeeks Open bij Cafetaria Rikken, wel een beste seizoensprestatie. Dat is ook wat waard natuurlijk.

Richard, bedankt voor de oplettendheid, ik denk dat er nog al wat mensen straal overheen gekeken hebben. Voor alle mensen die het inderdaad gemist hebben, het programma is gewoon online terug te kijken en het desbetreffende fragment begint rond 21.46.

Vandaag werd de werkweek passend en in stijl afgesloten. In een vergaderruimte was kerstversiering aangebracht, inclusief kaarsen op tafel. Kerstmuziek op de achtergrond. De relatiegeschenken werden verloot. Een feestelijke bijeenkomst. Die nog feestelijker werd toen de friet en de snacks werden bezorgd, die we op kosten van de baas mochten bestellen.

Het is mooi om voor zo'n bedrijf te werken, een keer wat anders dan een kerststol.