Disclaimer: Als sommige stukken van dit blogje geheimzinnig overkomen, ligt dit niet aan u als lezer, maar dan is het absoluut de bedoeling.

Afgelopen vrijdagmiddag was er een topgeheime vergadering over een groot toekomstig cultproject. Hierover kan ik verder geen mededelingen doen, maar mensen uit het hele land zijn er bij betrokken.
Na afloop van deze vergadering, waarin we uiteraard behoorlijk wat honger gekregen hadden, ben ik samen met een andere frietist friet gaan eten. Waarom? Omdat het kan!

Al fietsende hebben we met een speciale nieuwe applicatie die nog in de testversie staat besloten om eerst Cafetaria Gül te bezoeken, aangezien deze erg hoog staat in Nijmegen. Dit is vooral een aanrader voor als je veel friet wil eten voor weinig geld.
Daarna zijn we friet gaan halen bij Restaria de KomEet in Weurt, die op het punt stond dicht te gaan. De friet hebben we op een pittoresque plek in het dorp opgegeten.

Een kleine, spontane friettocht met z'n tweeën. Gewoon, daarom! Dat zou u ook vaker moeten doen!

Een paar dagen vakantie is wel een fijne gelegenheid om eens flink wat friet te eten. Geen echte friettocht, maar 5 recensies in 3 dagen is geen al te slechte score al zeg ik het zelf.

De NS biedt een aantal wandelingen van station naar station, met als voordeel dat je geen rondje hoeft te lopen. De paar die ik er tot nu toe gelopen heb, waren zeer de moeite waard. Donderdag ben ik van Arnhem centraal naar Oosterbeek gelopen door park Sonsbeek en Zijpendal, en aangezien dit een wandel(mini)friettochtje was, gingen we in Oosterbeek op zoek naar een friettent. Het was het eind van de middag toen we deze tent aantroffen. Je kunt de recensies zelf nalezen als je wil, maar al te fantastisch was het niet, voornamelijk omdat ze de drukte rond etenstijd niet aankonden. We overwogen om nog een andere tent te zoeken, maar besloten toen toch maar de trein naar Arnhem terug te pakken. Daar aangekomen bezochten we Ho-Me, de tent die in de Hall of Fame stond, maar op basis van erg oude recensies. Deze Chinees annex friettent scoorde niet al te best qua friet helaas, misschien moeten ze zich maar beperken tot Chinees.

De volgende dag kwam ik na een middagje klussen terecht bij friettent 't Ackertje (Nijmegen-Dukenburg), waar weinig over te vertellen valt, een vrij gemiddelde friettent. Zaterdag was ik op het jazzfestival van Breda en toen ik daar toch was kon ik net zo goed even wat recensies meepakken. De Rolmops is een soort bruin cafetaria, ik was er weinig van onder de indruk, maar gelukkig was de friet best aardig te eten. Kees Kroket scoort iets beter, ze frituren verantwoord en leverden een puntzak met best lekkere friet, maar als ik niet toevallig in Breda was geweest zou ik er toch niet al te ver voor zijn omgelopen.

Al met al heb ik niet al te veel geluk gehad met mijn frietavonturen afgelopen weekend, ik ben weinig echt lekkere friet tegengekomen en wel de nodige niet lekkere. Frietopia heeft dus nog genoeg werk te doen, met het bekritiseren van slechte friet. Het zou mooi zijn als ondernemers ook op kwaliteit concurreren. Gelukkig is friet wel zo lekker dat ik er volgende keer gewoon weer op uit trek in de hoop een echt lekker frietje tegen te komen.

Lekker friet eten wanneer je een paar uurtjes de tijd hebt op station Driebergen-Zeist wordt je niet makkelijk gemaakt. Het station blijkt op 2 km afstand van zowel Driebergen als Zeist te liggen. Dus je moet wel even lopen voor je frietje.

Driebergen heet officieel Driebergen-Rijsenburg maar is, nog officieler, deel van de Gemeente Utrechtste Heuvelrug. Maar dan heb je ook wat. De grote hoeveelheid bejaarden in de buurt zorgt voor ongebruikelijke verkeersborden en meer design gehoortoestellenwinkels dan je normaalgesproken in een winkelcentrum zou verwachten.

Maar voor de friet ben je zelfs op zondagavond niet helemaal aan het verkeerde adres. De shoarma afhaaltent en de afhaal broodjeszaak die ook goede zaken leken te doen zijn natuurlijk voor een friettist geen doen. Gelukkig zijn er toch twee echte friettenten. Barneys Place, een lunchroom waar ze uitstekende friet verkopen en een tweede zaak die helaas op zondag gesloten is.

Toch geen slecht resultaat voor een paar uur doelloos friettochten. En daarnaast maak je een lekker wandeling die de calorieen weer doet wegsmelten. En wie weet, misschien nog ooit een plek voor een Frietopia Bejaardentehuis?

Ik ben de afgelopen dagen in Geneve (in Zwitserland) geweest, en heb als echte friettopist geprobeerd te letten op de locale frietcultuur.
Hier volgt mijn idee hierover:

Tot mijn grote spijt lijkt Geneve helemaal geen frietcultuur te hebben. In restaurants, de Mac en burger king ben ik friet tegengekomen, maar dat is dan ook echt alles. Ook in restaurants was de friet erg dun en een beetje slap/taai, en doet nogal aan friet van de Mac denken.
Er waren wel redelijk wat snackbarren en enkele doner-tentjes te vinden, maar snackbarren hadden voornamelijk allerlei soorten broodjes (met kaas en/of vlees) en brood/kaas-snacks, wat wel weer erg typerend was voor de Zwitserse cultuur, die niet voor niets bekend staat om de kaas.

Gefrituurde aardappel was echter in geen velden of wegen te bekennen, alhoewel er zelfs een hotdog (en kaasbroodjes) -zaakje was.

Helaas.

Sinds enige tijd zit in Brugge (West-Vlaanderen) een frietmuseum. In het forum was er natuurlijk al een discussie over. Gelukkig ging onze frietist WTULTC tijdens zijn vakantie in Zeeland ook even naar het frietmuseum. Hier zijn verslag.

Tijdens een weekje vakantie op Center Parcs Port Zélande zijn m'n vrienden en ik naar Brugge geweest alwaar we natuurlijk naar het frietmuseum zijn geweest.

Voordat we het frietmuseum aandeden hebben we eerst de oude binnenstad van Brugge bekeken en dat was indrukwekkend mooi. Als je de auto’s en de moderne zaken wegdacht waande je jezelf in de middeleeuwen. Er was in de stad ook een kermis en daar stond onder andere een frietkraam met toch wel een heel originele naam. Na een rondvaart door de grachten gingen we richting het Frietmuseum. Bij binnenkomst staat links meteen een grote puntzak friet en een groot bord. Bij de balie werden we vriendelijk ontvangen door twee jongens. Met hen maakte ik een praatje over wat Frietopia inhield. De jongens waren er nogal van onder de indruk en we kregen korting op zowel het Friet- en het Chocolademuseum (naast de gewone combinatiekorting die er wordt verstrekt als men naar alle twee de museums gaat). Dat was erg aardig van ze. Ook gingen ze meteen de site van Frietopia bekijken en zo zagen ze meteen dat er toch wel een aardig frietcultuurverschil (nieuw woord lol) tussen Nederland en België bestaat, want een friet oorlog en een supertje kennen ze in België niet.

Nu over het museum zelf. Het zit zoals je kunt zien in een oud pand (maar zo is de gehele binnenstad in Brugge). Het heeft 2 etages en een kelder waar je friet kunt eten maar daar kom ik later op terug. Allereerst begint het museum met de aardappel en waar die vandaan komt (Chili). Hoeveel verschillende soorten er zijn etc. Daarna gaat het over hoe friet ontstaan is, al zijn daar 2 theorieën over. Ook komen er diverse records van aardappels en friet ter sprake. Daarnaast wordt er een film getoond over het proces van aardappels op land tot friet. Op de 2e etage staat een heus frietkot helemaal ingericht en komen diverse sauzen aan de orde en hoe je nu het beste friet kunt bakken.

Ook zijn er diverse oude en komische foto’s en cartoons te zien van frietkotten, friet en reclame over friet etc. De informatieborden waren meertalig en voor de kinderen waren er aparte leuke borden waar de informatie in stripvorm werd vermeld.

Na dit alles hebben we natuurlijk de friet van het museum in de kelder getest (zat niet in de prijs al kreeg je wel 40 cent korting met een bon als je entree had betaald voor het museum). De inrichting was redelijk groot want er konden veel mensen zitten, met name handig voor grote groepen toeristen. De prijs voor een frietje was 2 euro en de saus was 50 cent. Een redelijke normale prijs denk ik voor zo’n toeristische stad. Natuurlijk ontbraken de Nederlands sauzen (pindasaus en de Nederlandse mayonaise), dus ging ik voor een friet ketchup. Daarnaast verkochten ze ook nog een paar snacks zoals ook de typische Belgische Lookworst. De friet werd natuurlijk in een puntzak geserveerd en was zelf gemaakt en dat kon je goed proeven want de aardappelsmaak kwam redelijk goed naar voren. Zelf vond ik de friet erg lekker smaken en zat ik nadat ik de puntzak en de bitterballen op had redelijk vol.

Hierna zijn we naar het Chocolademuseum geweest dat op nog geen 200 meter van het Frietmusuem ligt.

Omdat u natuurlijk benieuwd bent geworden naar de foto's, binnenkort een uitgebreider verslag met meer foto's in de Cult-sectie van Frietopia.