Het is misschien een beetje laat in het jaar geworden, maar eindelijk gaan de Frietopia Awards de deur weer uit. En wel aanstaande vrijdag! Voor trouwe frietisten zijn het de oude bekenden die ook in 2007 weer in de prijzen zijn gevallen;

* Manneken Pis (Damrak, Vredenburg, Steenweg, Bakkerstraat)
* De Ring (Zuidland)

De uitreiking begint waarschijnlijk om 13:00 in Amsterdam en zal daarna Utrecht langsgaan. Houd ons in de gaten voor meer details (en kom gerust zelf langs als je in de buurt bent!)

Kijk ook eens naar de top 10 van 2007.



O.a. de Telegraaf, Radio 538 en Hart van Nederland hebben aandacht besteed aan de uitreiking die afgelopen vrijdag plaatsvond. Hieruit mogen we voorzichtig de conclusie trekken dat we de frietspecialisten van Nederland zijn geworden!

En het heeft ons meteen een half duizend extra bezoekers opgeleverd! Welkom aan iedereen die zich in de afgelopen dagen heeft aangemeld en aan iedereen die weer eens langskomt. Lees het verslag en bekijk de foto's op onze wiki.

En blijf vooral friet eten en recenseren, want het zijn al jullie en onze recensies samen die frietopia tot de specialist op frietgebied hebben gemaakt. Eet smakelijk!

Na een paar weken van stilte werd ik eindelijk weer gebeld door het vertrouwde verborgen nummer. En ik dacht al bijna dat mijn favoriete friettenteigenaar me vergeten was!

(Voor iedereen die het nog niet had meegekregen: het begon allemaal met een slechte recensie en een Maastrichtse frituureigenaar die dat niet over zijn kant kon laten gaan, wat leidde tot deze correspondentie.)

Lange tijd was het stil, maar toen maanden later wist hij opeens mijn telefoonnummer te achterhalen en begon het opnieuw. Zijn laatste vete was met Google, maar toen die niet in wilde gaan op zijn verzoek bovenstaande correspondentie te verwijderen, kwam hij weer bij mij terecht.

Hij was bijna beleefd, vrijwel zonder zijn gebruikelijk dreigementen 'ik weet waar je woont' en 'ik wil niet weer in de gevangenis komen'. :P Om beleefdheid aan te moedigen heb ik de naam van de frituur uit de correspondentie gehaald.

Of dit genoeg is? Ik ben benieuwd en houd jullie op de hoogte!


In de Saaihallen (wie heeft die naam bedacht?) in Brugge opent binnenkort het eerste frietmuseum ter wereld, met meer dan 400 objecten die relatie houden met aardappels en friet.

De oudste voorwerpen komen zelfs uit de procolombiaanse tijd, de duistere tijd dat Europa nog niet eens wist van het bestaan van de aardappel. Daarnaast zijn er hele collecties met 'friet in de kunst'.

Een excursie van Frietopia naar dit museum kan natuurlijk niet achterwege blijven! Misschien kunnen we zelfs naar de opening gaan. Welke betere manier is er om eer te betonen aan een van de pijlers van de moderne beschaving: de friet.

Lees hier het hele artikel in de Snackkoerier of ga naar de site van het museum.

Ook een frietist gaat er wel eens tussen uit, bijvoorbeeld een paar dagen skiën in de bergen. Zo ging ondergetekende vorige week nog even een paar dagen naar het diep in de Italiaanse Alpen verscholen wintersportoord Livigno. Dat er in april nog meer dan genoeg sneeuw ligt in dit (belasting)paradijsje bewijst onder meer deze foto. Ook valt u misschien op dat er niet al te veel mensen op de pistes waren. Dit alles heeft er aan bijgedragen dat er bijzonder fijn geskied is door mij en mijn familie.

Italië staat natuurlijk bekend om zijn uitgebreide keuken en bourgondiër als ik ben heb ik daar natuurlijk uitgebreid van genoten. Zo heb ik in die kleine week onder meer pizzoccheri, gnocchi, risotto, polenta, rucola, taleggio, scimudin, gorgonzola en véél funghi porcini gegeten. En friet natuurlijk! Want door deze uit de hand gelopen friethobby kan ik eigenlijk niet ergens heen en daar dan géén friet eten.

Het restaurant waar ik friet ging eten (als lunch) werd Bar Ristoro La Costaccia op 2360 meter hoogte tussen de pistes en liften gelegen. Een typische skibar waar je binnen en buiten op het terras kan zitten en een drankje en een hapje kan bestellen. Voor 3 €uro stond daar op de kaart een portie patatine fritte en wat dat betekent hoef ik u niet uit te leggen.

De frietjes kwamen in een behoorlijke portie (dat zou wel een plus opleveren) en werden standaard geleverd met een zakje ketchup en een zakje mayonaise van het merk Qualitaly. Ook stak er een saté prikker in de friet, maar waar die voor nodig is zou ik niet kunnen zeggen, als vorkje is zo'n dun staafje maar nauwelijks geschikt en als je té enthousiast je frietje aanvalt zou je je er nog aan kunnen verwonden.

Maar hoe smaakte de friet nou? De friet zag er keurig uit, maar was een beetje te kort gebakken waardoor hij een beetje bleek zag en net een beetje te rauw smaakte. Volgens mij was het wel gebakken in schoon vet, want ze zagen er dus wel mooi uit. Al met al smaakte het niet eens zoveel anders dan in Nederland en voor de kwaliteit zou ik een gemiddelde score geven. Samen met een mooi pilsje van het Italiaanse merk Nastro Azzurro (lekker bier trouwens) leverde dit een blije frietist op.

Zie Cult voor een overzichtje van alle foto's.